چگونه چین در طول ۱۰۰ سال تغییر کرد
امروزه وقتی از سفر سخن می گوییم،بیشتر مردم به سفر در فضا فکر می کنند؛ در حالی که یک پیاده روی ساده در پارک ملی و یا یادگیری در مورد یک فرهنگ دور، و به مقصد رسیدن خود نوعی سفر است. امروز ما تصصم به سفر در زمان گرفته ایم. در اینجا تصاویری آورده شده است که مربوط به چین در صد سال گذشته است. این تصاویر از کتاب های مختلف و وب سایت ها گردآوری شده اند. یک عکاس خوش ذوق شروع به بازآفرینی عکس ها کرده است. او دوباره به همان مکان ها رفته و با همان زاویه دید که در عکاس های صد سال پیش مشاهده می کند شروع به عکاسی کرده است.
نکته جالب توجه در این عکس ها این است که می توانیم ببینیم که چه جنبه ای از انسان ها قابل تغییر است و چه جنبه ای قابل تغییر نیست. از یک طرف، نشان می دهد که یک شهر ممکن است در طول یکی دو دهه از هیچ بوجود آمده باشد، و نشان می دهد که چگونه چین به یک اقتصاد قدرتمند تبدیل شده است، و چگونه مهندسی پیشرفته ما را قادر به ساخت سریع ساختمان ها می کند.
لانژو (۱۹۳۰، ۲۰۱۶)
لانژو چین، توقف گاه مهمی در مسیر جاده ابرایشم بود. یک شهر با دیواره های بلند. در طی صد سال تقریبا همه چیز به جز کوه ها در پیش زمینه و رودخانه زرد تغییر کرده است. ما انسان ها قادر به تغییر کوه ها نیستیم. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
شهر شی آن (۱۹۲۱، ۲۰۱۶)
شهر شی آن زمانی پایتخت چین باستان بوده است. همچنین این شهر پایانه شرق جاده ابرایشم بوده است که به استانبول می رسیده. در کمال تعجب می بینید که با مدرن شدن شهر هنوز دیوار شهر باقی مانده است. (عکاس قدیمی: Osvald Siren، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
ایبلین (۱۹۴۰، ۲۰۱۶)
ایبلین یک شهر مرکزی در جمهوری خلق چین است که در محل تلاقی دو روخانه یانگ تسه و جین شا واقع شده است. این شهر در واقع به عنوان اولین شهر بر روی رودخانه یانگ تسه شناخته می شود. ایبلین امروزه بیشتر به عنوان تولید کننده Wuliangye و الکل شناخته می شود. (عکاس قدیمی: ناشناخته ، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
ووهان (۱۹۶۰، ۲۰۱۶)
اینجا پارکی در ووهان چین است. چیز زیادی در اینجا تغییر نکرده است به جز شکل قایق ها. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
گوانگژو (۱۹۷۰، ۲۰۱۶)
گوانژو یک شهر مهم و مرکز عظی صنعتی در کشور چین است. بیش از ۴۰ میلیون نفر در منطقه شهری در سرتاسر گوانگژو زندگی می کنند. در اینجا ما حجم زیادی از آسمان خراش ها را می بینیم که همگی در طی ۴۰ سال بوجود آمده اند. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
ووهان (۱۹۲۷، ۲۰۱۶)
ساختمان قدیمی در شهر ووهان چین، که هنوز هم پابرجاست. اما دیگر بزرگترین ساختمان شهر نیست، آسمان خراش ها از او سبقت گرفته اند. (عکاس قدیمی: Gould H. Thomas، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
شی آن (۱۹۴۹، ۲۰۱۶)
برج ساعت شی آن مدت کوتاهی پس از تاسیس جمهوری خلق چین در سال ۱۹۴۹. از ان زمان تاکنون بیشتر چهره مدرن به خود گرفته است. برج ساعت امروزه در یکی از خیابان های پر ترافیک شهر قرار گرفته است. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
گوئی یانگ (۱۹۲۰، ۲۰۱۶)
مبلغان اروپایی در طول قرون ۱۹ و ۲۰ به تبلیغ مسیحیت در سرتاسر چین مشغول بودند. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
هانگزو (۱۹۰۰، ۲۰۱۶)
هانگزو جای خوبی برای گذراندن یک روز خوب و صرف یک چای گرم است. در طول این صد سال این مکان دستخوش تغییرات بسیاری شده است. تنها چیزی که در این جا دست نخورده باقی مانده، کوه هایی است که در پس زمینه می بینید. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
چنگدو (۱۹۹۴، ۲۰۱۶)
چنگدو یکی از بزرگترین شهرها و مرکز شهرستان سیچوان است در کشور چین است، و این موضوع باعث رشد سریع این شهر در سال های اخیر شده است. همانطور که می بینید این شهر در پشت بنایی که متعلق به قرن ۱۳ ام است بنا شده است. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
جاده نانجینگ در شانکهای (۱۹۴۰، ۲۰۱۶)
یکی از وروی های متروی شانکهای در این مسیر واقع شده است ه بیشتر توریست ها از آن استفاده می کنند. متروی شانکهای طولانی ترین متروی جهان است. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
گوانگژو (۱۹۸۰، ۲۰۱۶)
چین اولین بار به عنوان پادشاهی دوچرخه شناخته شد. هنوز هم دوچرخه در این شهر محبوب است. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
لانژو (۱۹۱۰، ۲۰۱۶)
۱۰۰ سال پیش این مسیر توسط شترها پیموده می شد، اکنون توسط انسان ها. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
ووهان (۱۹۳۱، ۲۰۱۶)
در سال ۱۹۳۱ سیل ویرانگری در این منطقه اتفاق افتاد، اما امروزه این مکان ک مرکز تجاری شلوغ است که با دیگر مغازه ها در حال رقابت است. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)
شانک های (۱۹۲۰، ۲۰۰۹)
از لحاظ تاریخی و بنابر موقعیت جغرافیایی اغلب شهرهای چین در سواحل ساخته می شدند. در طول ۱۰۰ سال شانکهای از یک روستای ماهیگیری به بزرگترین شهر جهان تبدیل شده است. (عکاس قدیمی: ناشناخته، عکاس کنونی: D. Venkatraman)