در طی تاریخ عمر انسان، میکروارگانیسم ها اهمیت اقتصادی و اجتماعی شگرفی داشته اند. بشر حتی بدون آگاهی از ماهیت میکروارگانیسم ها، از آنها در تولید غذاها و نوشیدنی ها در اوایل تاریخ استفاده می کرده است. سومریان و بابلیان در شش هزار سال قبل از میلاد مسیح عمل تخمیر جو را انجام می دادند و شواهدی از تولید شراب نیز در کتب مصریان با استفاده از مخمر نان، یافت می شود. با این وجود تهیه مواد شیمیایی چون الکل ها و اسیدهای آلی توسط تخمیر نسبتاٌ جدید بوده و اولین گزارش ها در این زمینه به نیمه دوم قرن نوزده باز می گردد. لاکتیک اسید احتمالاٌ اولین ترکیب دارای فعالیت نوری بوده است که توسط تخمیر صنعتی در آمریکا تولید شده است.

امروزه دانشمندان به این حقیقت دست یافته اند که میکروارگانیسم ها قادرند ترکیبات خاصی را توسط واکنش های ساده و معروف شیمیایی که پیشتر توسط آنزیم ها کاتالیز می شدند، تولید نمایند. این فرایند «زیست تبدیل» نامیده می شود تفاوت اساسی میان تخمیر و زیست تبدیل در تعداد مراحل کاتالیستی میان سوبسترا و محصول است که در تخمیر چندین مرحله وجود دارد اما در زیست تبدیل تنها یک یا دو مرحله وجود دارد. همچنین تفاوت دیگر در آن است که در زیست تبدیل ساختار شیمیایی سوبسترا و محصول به هم شباهت دارند اما در تخمیز الزاماً چنین نیست.

Basic CMYK

تاریخچه زیست تبدیل میکروبی قویاً با تولید سرکه در دو هزار سال قبل از میلاد گره خورده است. تولید سرکه قدیمی ترین و مشهورترین مثال اکسیداسیون میکروبی است که می تواند گویای مهم ترین پیشرفت ها در زمینه زیست تبدیل توسط سلولهای زنده باشد.

در سال ۱۸۵۸، پاستور اولین شخصی بود که تفکیک میکروبی تارتاریک اسید را انجام داد.  وی عمل تخمیر نمک آمونیوم اسید تارتاریک راسمیک را توسط قارچ Penicillium glaucam انجام داد و حاصل تخمیر، (-)- تارتاریک اسید بود.

 این همچنین اولین باری بود که روشی مورد استفاده قرارگرفت که در آن یک میکروارگانیسم یک انانتیومر از یک راسمات را تبدیل کرده و دیگری را دست نخورده باقی گذاشت. در ۱۸۶۲ پاستور تبدیل الکل را به سرکه مورد بررسی قرارداد و در ۱۸۸۶ براون یافته های پاستور را مورد تایید قرارداد و عامل موثر در تولید سرکه را Bacterium xylinum نامید. وی همچنین دریافت که این عامل قادر به اکسیداسیون پروپانول به پروپیونیک اسید و مانتیول به فروکتوز است.

 در ۱۸۹۷ بوخنر گزارش نمود که عصاره عاری از سولهای زنده که از ساییدن سلولهای مخمر توسط شن حاصل می آید قادر به انجام واکنش های تخمیر الکلی در غیاب سلولهای زنده است. همین یافته آغازگر استفاده از «سلولهای در حال استراحت Resting cells» برای زیست تبدیل بود.

در سال ۱۹۸۰ فرایندهای زیستی تبدیل آلکن ها به آلکن اکسایدها توسط کمپانی Cetus آغاز شد که همین سرآغازی بر جایگزینی فرایندهای پتروشیمیایی مصرف کننده انرژی بود.  امیدهای فراوانی وجوددارد که توسط تکنولوژی DNA نوترکیب پیشرفت های تکنولوژی را سرعت و شتاب بیشتری ببخشد. متاسفانه هنوز برای توسعه و کاربردی کردن فرایندهای زیستی برای تولید تجاری مواد شیمیایی اقدامات زیادی باید انجام شود.