HD-Flying-Pigeon-Balck-Background

چگونه کبوتران بعد از سفری طولانی به جای اول خود بر می گردند؟

یکی از جالب توجه ترین چیزهایی که در طبیعت وجود دارد توانایی کبوتر در طی نمودن فواصل طولانی و برگشت به جای اول خود می باشد. به همین دلیل است که حدود ۲۰۰۰ سال پیش رومیان باستان برای ارسال پیامهایشان از کبوتران استفاده می کردند. در قرن دوازدهم شاه بغداد برای فرستادن کارتهای پستی از کبوتران استفاده می نمود.

در طول جنگ جهانی دوم نیز ارتش ها برای ارسال پیامهای رمزی از این پرندگان استفاده می کردند. حتی امروزه نیز با وجود داشتن تمامی امکانات ارتباطی، ارتش ها برای ارسال بعضی از پیامهای رمزی از کبوتران استفاده می نمایند.

آیا می دانید چگونه کبوتران راهشان را پیدا می کنند و چگونه به مکانی که ابتدا از آنجا پرواز کرده اند برمی گردند؟

اینها معماهایی است که هنوز هم مانع پیشرفت دانشمندان می شوند همچنین دانشمندان بر این عقیده اند که کبوتر به کمک خورشید راهش را پیدا می کند همانطور که می دانید وضعیت خورشید در سراسر روز تغییر می یابد. به طوری که به هنگام صبح خورشید طلوع می کند و در ظهر بالای سرمان قرار دارد و به هنگام غروب نیز خورشید غروب می کند.

بدین ترتیب کبوتر قادر است با توجه به تغییرات وضعیت خورشید در طول روز مسیرش را تعیین نماید. اما تمام کبوتران دارای این توانایی چشمگیر نمی باشند، ۲۸۹ نوع کبوتر وجود دارد که قادر به انجام پروازهای طولانی می باشند و می توانند مسیرشان را پیدا کنند.

همچنین کبوترها دارای عادات خاصی می باشند. بعضی از آنها ترجیح می دهند که به تنهایی زندگی و پرواز کنند، در حالیکه گروهی دیگر به صورت دسته جمعی زندگی می کنند. بعضی از کبوتران در شهرهای زندگی می کنند و گروهی دیگر در جنگلها دور دست لانه می سازند.

در ۸ آوریل ۱۸۴۵ یک کبوتر از منطقه ی داگ ولینگتون واقع در جزیره ی اشیابوی آفریقای غربی پرواز نمود و ۵۵ روز بعد یعنی در اول ژوئن ۱۸۴۵ در مکانی واقع در ۱/۵ کیلومتری لندن سقوط کرد و مرد. یعنی این کبوتر توانست در طول این دوره فاصله ۱۱۲۶۵ کیلومتر را پرواز کند.

در سال ۱۹۴۱ در آمریکا یک کبوتر توانست در مدت ۲۴ ساعت ۱۲۹۵ کیلومتر پرواز نماید. در ۸ ماه می ۱۹۶۵ در انگلیس نیز یک کبوتر توانست با سرعت ۱۷۷ کیلومتر در ساعت پرواز نماید.