دوجنسیتی (دوجنسی)

تا چند دهه پیش، جنسیت و تمایلات جنسی در سراسر جهان یک تابو (Taboo) و حوزه ای ممنوعه بود، اما امروز چنین نیست. در جهان نخست (کشورهای توسعه یافته) نگرش به این حوزه، کاملاً علمی و به روز شده است. بینشی که امروزه به ساختار و دستگاه های جنسی _ آمیزشی وجود دارد، بر اساس آزموده های پزشکی، زیست شناختی و روان شناختی است؛ از این رو آنرا در رده دستگاه های دیگر پیکر آدمی چون دستگاه های تنفس، گردش خون، گوارش و… قرار می دهد. هر گونه بینش و نگرشی جز این، نگرشی ناآگاهانه و بینشی اشتباه و خرافه آلود محسوب می شود.
اختلالات دو جنسیتی (Intersex Conditions) و اختلال هویت جنسی (Gender Identity Disorder) اختلالاتی شناخته و تعریف شده و مشهود بوده و هست. شاید زمانی زیر چیرگی کلیسای خرافه ساز و خرافه پرست پیش از رنسانس یا دوران اندیشه های ویکتوریایی، چنین اختلالاتی نادیده گرفته می شدند، اما امروزه این گونه رویکرد، «خودفریبی» است. «انسان »های دچار این اختلالات والدین آنها، گنهکار و یا مشمول کیفر الهی نیستند! این امر ناشی از نقایص آنزیمی و یا هورمونی و اشکالات ساختمانی و یا تکاملی آنان بوده است، آنچنان که برخی با سرطان، دیابت (مرض قند)، ناشنوایی، نابینایی یا بدون دست و پا زاده می شوند.

دو جنسی

دوجنسیتی ها به سه دسته تقسیم می شوند:

۱. کسانی هستند که در بدو تولد به دلیل تکامل نیافتن دستگاه تناسلی خود، به هیچ یک از دو جنس نر و یا ماده شباهت ندارند. از این رو در همان سنین کودکی، تحت عمل های جراحی قرار گرفته، به یکی از دو جنس نر و یا ماده، تغییر جنسیت می دهند.

۲. بیمارانی هستند که به دلیل کشش جنسی به هر دو طرف، در شناخت جنسیت خود با مشکل روبه رو هستند.

۳. بیمارانی هستند که علاقه مند به تغییر جنسیت خود از زن به مرد و برعکس بوده، به منظور تغییر تصور ذهنی آنها، نیازمند حضور در مراکز مشاوره و روان درمانی هستند که در صورت عدم موفقیت مشاوران، تحت عمل های جراحی تغییر جنسیت قرار خواهند گرفت.

یکی از مشکلات عمده این قشر، پذیرش آنان از سوی خانواده و جامعه است که به سختی انجام می شود. زمانی هم که فرد از سوی خانواده، مدرسه و جامعه پذیرفته نشود و مورد تمسخر هم واقع شود به طور طبیعی منزوی می شود که این انزوا پیامدهایی همچون خودکشی و گرایش به انحرافات جنسی در پی دارد. در این راستا باید چند اقدام جدی صورت گیرد. مهمترین آن افزایش سطح آگاهی و فرهنگ مردم نسبت به این اختلالات است معمولاً این اختلال در دختران در سن بلوغ و در پسران از سن ۴ سالگی قابل شناسایی است و می توان این اختلال را درمان کرد.

در اسلام نیز این مورد پذیرفته شده است و طبق نظر علما شخصی که دچار اختلال چند جنسیتی است لازم است با مراجعه به پزشک، شخصیت جنسی خود را یگانه نماید.

مطلب زیر را نیز از دست ندهید:

۱۰ نمونه نادر از اختلالات  جنسی عجیب و غریب (تصویری)