قلب شما ۱۰۱۰۰۰ بار در روز می زند.  در طول زندگی  قلب ۳ میلیارد بار می زند و ۳۷۸ میلیون لیتر خون را پمپاژ می کند. قلب طبیعی بین ۷۰ تا ۸۰ بار در دقیقه می زند و ۷۰ تا ۸۰ سال با قدرت به کار خود ادامه می دهد.  بله قلب ماشین قدرتمند درون شماست.

در داخل قلب، چهار بخش یا محفظه جداگانه وجود دارد، سمت راست قلب که از دهلیز راست و بطن راست تشکیل می شود، خون کم اکسیژن را دریافت می کند. درسمت چپ قلب، دهلیز چپ و بطن چپ خون تازه و پر اکسیژن را دریافت می کند.

تقلید  قلب بسیار مشکل است زیرا قلب نرم، تر با ماهیچه های انقباضی است که تا به حال بشر به  چنین تکنولوژی دست نیافته است.در سال ۱۹۸۲، نمونه اولیه ای از یک قلب مصنوعی توسط ‏Paul Winchel‏ طراحی شد. اما استفاده از آن در بدن یک انسان کاری مخاطره آمیز به نظر می رسید. در نهایت جراح متبحری به نام دکتر ‏William Devries‏ از دانشگاه ‏Utah‏ آمریکا تصمیم به انجام این پیوند گرفت. او این دستگاه را ‏Jarvik-۷‎‏ نامید. این نخستین ماشینی بود که می توانست به طور دائم جایگزین قلب شود. بیمار دریافت کننده پیوند، دندانپزشکی ۶۱ ساله به نام ‏Barney Clark‏ بود. شانس زندگی او در صورت عدم دریافت پیوند، کمتر از سی روز پیش بینی می شد. جراحی با موففیت انجام شد و کلارک ۱۱۲ روز زنده ماند. ‏
یکی از ویژگی های ‏Jervik-۷‎‏ ، به کارگیری نوعی فلز مخصوص در حفرات داخلی آن بود. خون در برخورد با این نوع فلز منعقد شده و لایه ای در داخل حفرات تشکیل می داد. این امر سبب تسهیل حرکت خون در قلب می شد.‏دو کشف اساسی در تولید قلب های مصنوعی مدرن نقشی کلیدی به عهده داشتند. مورد اول تولید پوریه ضد انعقاد است که در لایه بیرونی قلب مصنوعی استفاده می شود و احتمال پس زده شدن آن را از سوی سیستم ایمنی و بافت های اطراف به حداقل می رساند. کشف مهم دیگر، اختراع سیستم منبع تغذیه قابل کاشت درون بدن است که هیچ گونه حرارتی در بافت های اطراف خود ایجاد نمی کند. این دو کشف از ابداعات فردی به نام ‏Hiroaki Harusaki‏ است. ‏
این دو ویژگی به همراه دهها تکنولوژی دیگر در قالب یک مدل قلب مصنوعی با نام ‏AbioCor‏ ارائه شده است. این مدل در سال ۲۰۰۱ برای نخستین بار به کار گرفته شد و در سال ۲۰۰۴ با رسیدن به حد نصاب های لازم، مجوز ‏FDA‏ را دریافت کرد. ۸۶ درصد از بیماران دریافت کننده ‏AbioCor‏ بیش از یک سال و ۶۴ درصد بیش از ۵ سال شانس زندگی یافتند.  ‏