و کسانی هستند که می بخشند، واز رنج و لذت فارغ اند و سودای فضیلت و تقوا نیز در سر ندارند، همچون درخت عطر آگین که در دره ای دور، شمیم جان پرورش را به هر نفس به دست نسیم می سپارد. خداوند از دست های چنین بخشندگانی، با آدمیان سخن می گوید و از پشت چشم آنان بر زمین لبخند می زند.
