وِنیز جزیره‌ای در شمال ایتالیا که در میان دریای آدریاتیک قرار گرفته‌است و بصورت جزیره‌های کوچک است که جزیره‌ها به وسیلهٔ کانال‌هایی از هم جدا شده‌اند و تردد در شهر به وسیله قایق صورت می‌گیرد. شهر ونیز یکی از شهرهای گردشگرپذیر جهان است و سالانه میلیون‌ها گردشگر به این شهر می‌روند. ونیز به شهر کانال‌ها مشهور است و با جمعیتی بالغ بر هفت میلیون نفر مرکز ناحیه ونتو است. خانه های ونیز بر خلاف تصور مردم در آب ساخته نشده اند، بلکه بر روی ۱۱۸ جزیره ای بنا شده اند که به وسیله حدود ۴۰۰ پل با هم در ارتباط هستند.

شهر ونیز به دلیل شکل عجیب؛ سبک زندگی متفاوت و آثار تاریخی، هنری و معماری متنوع و متعددی که دارد، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است و سالانه میلیون ها گردشگر از سراسر جهان به آن سفر می کنند. از ونیز به عنوان «شهر روی آب»، «شهر کانال های آب» یا «شهر پل ها» نیز یاد می کنند. از دیدنی‌های این شهر می‌توان به میدان سن مارکو محل دفن مرقس یکی از حواریون حضرت مسیح که به سن مارکو مشهور است، اشاره‌کرد. شهر ونیز به خاطر شکل عجیب و همچنین تعدد آثار تاریخی و هنری و معماری در لیست میراث جهانی یونسکو نیز قرار گرفته که همین امر موجب شده سالانه میلیونها نفر(بیست میلیون به طور تخمینی) از سر تا سر جهان برای دیدن این شهر زیبا به ایتالیا سفر کنند. یکی از روش های درآمدزایی ونیزی ها سواری دادن به گردشگران در همین قایق هاست. بهترین قیمتی که یکی از مسافرانم امروز گرفت، ۸۰ یورو برای ۴۰ دقیقه بود. بد نیست بدانید که سالانه ۲۲ میلیون گردشگر از ونیز بازدید می کنند.

در این پست تصاویر بسیار جدیدی از شهر رویایی را با هم خواهیم دید.

گوندولا و جزیره  San Giorgio Maggiore

گاندولا اسم قایق باریکی است که مخصوص ونیزه می باشد و توریست ها خانوادگی سوار آن می شوند و یک قایقران محلی با لباس مخصوص آن را هدایت می کند. از کوچه های باریک ونیز رعبور می کتد و خود قایقران درباره ی مکان هایی که از آن عبور می کند مثلا خانه ی مارکوپلوئه توضیحات لازم را می دهد!

کارناوال ماسک

آبراه ونیز

کانال گراند از پل Rioalto

پل ریالتو (Rialto): قدیمی ترین و معروفترین پل ونیز می باشد که روی کانال بزرگ ونیز (Grand Canal) قرار دارد.

سکون

گرفتن چنین عکسی از یک پل در ونیز کار بسیار مشکلی است چون بطوره میانگین شبانه روز ۵۰ هزار توریست از این شهر بازدید می کنند و یافتن ساعتی که کسی روی پل نباشد بسیار سخت می باشد. برای ثبت این عکس, عکاس ساعت ها منتظر مانده و در حد ده ثانیه فرصت داشته تا چنین عکس زیبایی ثبت کند.

متعادل کننده گوندولا در زیر پلSighs آه (Ponte dei Sospri)

دیوارهای خورده (Corroded walls)

چوب، غرق شده در گل مرطوب که باعث جلوگیری از تماس آن با هوا شده است. در شرایط بسیار عالی حفظ شده است، عملکرد عمیق ترین بخش ساختار پایه را تضمین می کند.

بنیاد ساختمان

قدمت ونیز به سال ها قبل باز میگردد زمانی که مردم به دنبال پناه بودند. این افراد سازه های خود را بر تالاب ساختند تا بدین ترتیب از حمله ها در امان باشند. در تالاب مجموعه ای از جزایر کوچک سنگی و گلی وجود دارد. بدین ترتیب مردم الوارها و ستون های چوبی را داخل لجن،شن و گل قرار دادند. الوار های چوبی به فونداسیون اولیه تبدیل شد.اما در اینجا یک سوال دیگر وجود دارد،این چوب ها از کجا بدست آمده بودند در حالی که ونیز جنگلی نداشت؟!؟چوبها از کوه های جنگلی اسلوانی،کروات و مونته نگرو بدست می آمده و سپس توسط آبها  به ونیز منتقل میشده است. و اما، پوسیدگی چوب ها!! ونیزی ها چگونه از الوار های عمودی چوبی در آب شور به عنوان فونداسیون استفاده میکردند بدون آنکه چوب ها پوسیده شوند؟!؟از جایی که چوب در آب و گل غوطه ور شده بود در معرض اکسیژن قرار نمیگرفت بنابرین پوسیده نمیشد.در واقع چوب در جریان دائمی آب معدنی غنی قرار داست و این موجب سخت و سنگی شدن چوب میشد و  همانند سازه های سخت سنگی میگشت.

پس از قرار دادن الوار ها در کنار هم در گل و لای تالاب به عنوان فونداسیون داخلی،الوار های عمودی،در سطحی که الوارر های افقی قرار داده میشوند قطع میشوند.سپس فونداسیون سنگی روی الوار های افقی قرار میگیرد.آنگاه ساختمان با استفاده از  قاب چوبی یا آجر ساخته میشود.چه کسی تصور میکرد که شهر ونیز با تمامی کانال ها و قایق ها، خود بر روی فونداسیونی چوبی بنا شده باشد؟!؟

خرید کردن با هم

نور جادویی