از میان نوشیدنی هایی که در امریکا به فروش می رسند,آب های بطری شده جایگاه خاصی دارند به ویژه که در سال های اخیر در زمره پر فروشترین نوشابه ها بوده اند.با این حال افسانه هایی در باره این آب ها بر سر زبان ها است که بد نیست از آنها آگاه شوید:

افسانه شماره یک-آب بطری شده از آب شیر بهتر است
الزاما چنین نیست.هرچند برچسب های فراوانی دلالت براین دارند که آب های بطری شده از برف ریزش ها درست شده اند و یا جریان عبوری از دل کوه های آتشفشانی استخراج گشته اند , بین ۲۵ تا ۴۰ درصد آب های بطری شده از منابع غیر بومی بدست آمده اند:منابع آب شهری ایالات متحده(شرکت های بطری کننده آب را می خرند و صاف می کنند و مواد معدنی به آنها می افزایند)این امر حقیقتا چیز بدی نیست:سازمان حفاظت از محیط زیست کیفیت آب شهری را مورد توجه قرار می دهد در حالی که سازمان غذا و دارو آب های بطری شده را پایش میکند; سازمان حفاظت از محیط زیست سخت گیری بیشتری دارد.

افسانه شماره دو-آب خالص شده مزه بهتری دارد
بد نیست بدانید که آب تقطیر شده که خالصترین آب ها است و همه مواد معدنی و املاح آن حذف شده اند بی مزه است و در واقع این سدیم,کلسیم, منیزیوم و کلراید است که به آب مزه می دهد.مزه خارج از محدوده آب شیر به خاطر کلر آن است و اگر شما آب را در ظرفی بدون درپوش خنک کنید(در یخچال) مزه کلر آن در طول شب از بین خواهد رفت.

افسانه شماره سه-آب بطری شده حاوی ویتانین, مواد معدنی یا پروتئین از آب معمولی سالمتر است
ویتامین ها,رنگ,مواد گیاهی ,پروتئین ها و دیگر افزودنی ها بیشتر موجبات خوشوقتی فروشنده ها را فراهم می کنند,ضمن اینکه باید متذکر شد که مواد افزودنی آب ویتامین ها را تنها به اندازه کسری از نیازهای روزانه برطرف می نمایند.آب های برتر شامل قندها و طعم دهنده های مصنوعی هستند و کالری بیشتر از لیموناد رژیمی فراهم می نمایند.
وقتی فلوراید اضافه شود,آب شیر بهتر خواهد بود هرچند این عنصر امروزه به صورت روزافزونی به آب های بطری شده افزوده می گردد.

افسانه چهار-شما نیاز دارید که روزانه هشت لیوان هشت اونسی آب (حدود ۱.۸ ;یک و هشت دهم; لیتر) بنوشید
سازمان دارو نوشیدن روزانه ۹۱ اونس (دو و نیم لیتر) مایعات را برای خانمها توصیه می نماید(یک لیتر بیش از ۱۱ لیوان ۸ اونسی) ولی در اینجا نکته ای وجود دارد:فرض شده که ۸۰ درصد مایعات از آب, آب میوه, قهوه,چای یا دیگر نوشیدنی ها حاصل شود و ۲۰ درصد بقیه با استفاده از غذاها فراهم گردد.این به این معنی است که اگر شما یک فنجان ۱۲ اونسی قهوه و یک قوطی ۱۲ اونسی لیموناد رژیمی بنوشید(جمعا حدود ۰.۷ لیتر) فقط نیاز به ۴۸ اونس بیشتر در روز(یک و سه دهم لیتر) خواهید داشت(سه لیوان ۱۶ اونسی یا ۴ قوطی لیموناد معادل)

افسانه پنج-بعد از تمرین شدید آب بطری شده بهترین است

دلیلی وجود دارد که شرکت کنندگان ماراتن بطری آب در دست دارند.اگر تمرین شما بیش از یک ساعت طول بکشد,شما نیاز دارید که آب و الکترولیت های از دست رفته ای مثل سدیم و پتاسیم را جایگزین نمایید(این همان کاری است که ورزشکاران عموما انجام می دهند) برای تمرین هایی با شدت کمتر,آب معمولی خوب است.

افسانه شش-چون بطری های آب بطری شده راحت بازیافت می شوند برای محیط زیست خوبند.
آیا این خوب است؟ و فقط موضوع بطری است.هزینه های اقتصادی شامل تولید,حمل و نقل ,ذخیره و فروش را نباید در نظر گرفت!تقاضای سالانه بطری های پلاستیکی ایالات متحده آنقدر هست که نفت مصرفیش یکصد هزار اتومبیل را در جاده برای یکسال در حال عبور و مرور نگه دارد.

مطمئنا ۷۰ میلیون بطری آب خالی ایالات متحده که روزانه تولید می شوند می توانند بازیافت شوند ولی حقیقت این است که در حال حاضر ۸۶ درصد آنها تبدیل به زباله می شوند.متاسفانه خیلی از ما به سختی برای آبی که از شیر خارج می شود و به داخل لیوان قابل استفاده مجددی که خرجی برایمان نمی تراشد می شود ,ارزش و اهمیت قائل هستیم!

images (3)

شایعه ۱: “نوشیدن از بطری آبی که در اتومبیل مانده، باعث سرطان می شود”: 

شایعه ۲: “از قرار دادن بطری‌های آب پلاستیکی(یک بار مصرف) در فریزر یا جایخی یخچال و استفاده از آب یخ زده آنها به شدت خودداری کنید.”

 

اما واقعیت چیست؟
واقعیت این است که هیچ دلیل علمی برای اینکه نشان دهد موارد بالا می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان شوند، وجود ندارد. این خبر حدود ۱۲ سال پیش (۲۰۰۲) پخش شد و عامل سرطان‌زا بودن بطری‌ها را ماده‌ای سمی به نام دیوکسین معرفی کرده است که در صنایع پلیمر کاربرد دارد. اما واقعیت این است که تنها یک نوع از دیوکسین سرطان‌زا است و آن نوع خاص در ساخت بطری‌های حاوی مواد نوشیدنی و پلاستیک‌هایی که برای پوشاندن مواد غذایی هستند؛ استفاده نمی‌شود. بطری‌های آب آشامیدنی می‌توانند مورد استفاده مجدد قرار گیرند، به شرط آنکه هربار با آب ولرم و مایع طرفشویی یا صابون شسته شوند. همچنین هیچ‌گونه شواهد علمی که نشان دهد فریز کردن یا قرار دادنِ بطری‌های آب معدنی در ماشین، سرطان‌زا است، وجود ندارد.
در لینک های زیر می توانید در این باره بیشتر بخوانید :

http://goo.gl/EvIM00

بطری‌های آب معدنی در پروسه تولید، برای استرلیزه شدن در معرض تابش نور ماوراء بنفش قرار می‌گیرند و قطعا در صورتی که این عمل باعث افزایش خطر سرطان می‌شد، صورت نمی‌گرفت.

…………..
در کشورهای اروپای مرکزی از جمله سوئیس، آلمان و هلند متخصصان دریافتند که حجم عظیم پلاستیک ناشی از بطری‌های آب معدنی و دیگر نوشیدنی‌ها به چه میزان می‌تواند برای محیط زیست خطرناک باشد. راه حل ابداعی که بسیار کارآمد شد استفاده از “بیعانه” برای بطری‌های پلاستیکی است.
در این روش افراد پول بطری را جدا از محتوای آن می‌پردازند و در صورت برگرداندن بطری خالی به فروشگاه، پول آن را پس می‌گیرند. از آنجایی که مبلغ ۲۵ سنت برای هر بطری برای یک خانواده با میزان مصرف چندین بطری در روز، عدد قابل توجهی است؛ هیچکس بطری‌ها را دور نمی ریزد و همه آنها به فروشگاه‌ها برمیگردند. شایان ذکر است که همه سوپرمارکت‌های این کشورها موظف هستند بطری‌ها را گرفته و پول پرداخت کنند، لذا می‌توان پس از خالی شدن بطری در اولین فروشگاه آن را به پول تبدیل کرد.
در مناطق ثروتمندتر، افراد به جای پول، قبض قابل پرداختِ بطری‌هایشان را که در طی مدت طولانی جمع کرده‌اند؛ به افراد نیازمند یا NGOهای مختلف اهدا می‌کنند. بسیاری از NGOهای زیست‌محیطی برای تشویق مردم به حفظ محیط زیست، فقط قبض بطری می‌پذیرند.
http://goo.gl/tndAvM

شاید بپرسید چرا باید کسی قبض بطری‌های یک سالش را به‌ یک ‌NGO اهدا کند، در کشورهای شمال اروپا کمک‌های بشردوستانه باعث تخفیف در مالیات می‌شود، لذا همه افراد از کمک استقبال می‌کنند.