رازهای تکنولوژیک بشقاب پرنده‌ها
«تکنولوژی‌های بیگانگان، قرن‌ها یا حتی هزاران سال پیشرفته‌تر از هر آن چیزی است که ما امروزه در اختیار داریم. اما آیا چنین چیزی می‌تواند وجود داشته باشد؟»
«میچیو کاکو» که از برجسته‌ترین دانشمندان فیزیک و از پیشگامان نظریه ریسمان‌ها در جهان است، می‌گوید:«وقتی که در مورد یوفوها و بشقاب پرنده‌ها صحبت می‌کنید، بقیه پشت سرتان به شما می‌خندند و به همین سادگی شغل و روابط‌تان را دچار مشکل خواهید کرد. روش برخورد من این است که می‌گویم ما باید ذهنی باز داشته باشیم. ذهن‌تان را به روی این ادعای احتمالی باز کنید که شاید تمدنی در کیهان وجود داشته باشد که یک میلیون سال از ما جلوتر باشد. من می‌گویم یک قانون فیزیک پیدا کنید که بتواند از تماس یک تمدن که یک میلیون سال پیشرفته‌تر از ماست، جلوگیری کند!»
بحث بر سر یوفوها، وسایل نقلیه‌ای که تمدن یا تمدن‌های بیگانه از آنها برای سفر به سیاره ما سود می‌برند، هنوز به نتیجه نرسیده است. ما در این مقاله اصلا تلاش نداریم تا به پاسخ این سوال برسیم. درعوض می‌خواهیم به دنیای عجیب‌تری پا بگذاریم. آماده‌اید؟ بسیار عالی! تصور کنید یک بشقاب پرنده در همین نزدیکی سقوط کرده است. ما هم آن را به سلامت به یک آزمایشگاه برده‌ایم و می‌خواهیم آن را مهندسی معکوس کرده و از نحوه فعالیت‌‌اش سر در بیاوریم.
در این راه هم از کمک و راهنمایی فیزیکدانان، مهندسان و ستاره‌شناسان استفاده خواهیم برد. این افراد قدم به قدم ما را با بخش‌های مختلف این سفینه و رازهای آن آشنا خواهند کرد. آیا آماده سفر به اعماق بزرگ‌ترین رازهای کیهان هستید؟
۱) بشقاب‌پرنده می‌تواندگرد باشد؟
آزمایش‌هایمان را روی بشقاب پرنده داخل آزمایشگاه‌مان شروع می‌کنیم. بیایید از اولین موضوع یعنی شکل و ویژگی‌های پروازی آن آغاز کنیم. بشقاب پرنده‌ای که در اختیار داریم، به دلیل شکل خاص و دیسک مانند خود به این نام خوانده می‌شود. اما آیا این شکل ادعایی، ویژگی ایرودینامیک خاصی دارد؟ هر چه باشد، گزینه‌های بسیار دیگری برای این مسأله وجود داشته است.
با بررسی بسیاری از گزارشات مشاهده یوفوها در طول ۵۰ سال گذشته، می‌توانیم به وضوح ببینیم که طرح‌های این وسایل بسیار متنوع هستند. «جان گرینوالد جونیور» که سازنده وبسایت «The Black Vault» است، می‌گوید: «وقتی که شروع به تحقیق در مورد مشاهدات یوفوها کنید، متوجه ویژگی‌هایی خواهید شد که در گزارشات مختلف مشترک هستند.
اولین چیزی که به ذهن ناخودآگاه ما هم وارد شده، این است که با شنیدن کلمه یوفو، بلافاصله به یاد کلمه بشقاب پرنده می‌افتیم، یعنی جسمی بشقابی شکل با جلای فلزی که به هیچ وسیله انسان‌سازی شباهت ندارد. بیشترین توصیفات از یوفوها به این شکل است. دسته بعد، یوفوهای سیگار برگی هستند. دسته دیگر، نورهای درخشان در آسمان هستند. آنها گاهی اوقات بسیار درخشان و نورانی‌اند و گاهی با سرعت بسیار زیاد و گاهی هم به آرامی در آسمان پرواز می‌کنند.»
یوفوهای مثلثی یا بومرنگی هم دسته دیگری از یوفوهای گزارش شده‌اند. از آنجایی که بیگانه‌ها ممکن است از سیارات مختلف به زمین بیایند، این احتمال را نباید از نظر دور داشت که شاید سلیقه آنها یا نیازهای‌شان نیز با هم تفاوت‌هایی داشته باشد و در نتیجه به شکل‌های مختلفی برای وسایل پروازی خود رسیده باشند. این مسأله در مورد ما انسان‌ها هم صدق می‌کند.
۲
) سرعت بالای بشقاب‌پرنده ممکن است؟
حال به بخش دیگری از این وسیله می‌پردازیم. بیایید با یک سوال آغاز کنیم. اگر نیروی پیش برنده ادعایی این سفینه‌ها واقعا اینقدر قدرتمند است، سرنشینان آن چگونه از تغییر جهت‌ها و شتاب‌های مثبت و منفی بسیار شدیدی که می‌تواند بدن هر انسانی را از هم بپاشاند، جان سالم به در می‌برند؟ به عبارت دیگر، در جایی از این سفینه، باید نوعی سیستم ضداینرسی وجود داشته باشد.
«اینرسی» یا «لختی» یا «ماند»، قانون اول نیوتن و یکی از ویژگی‌های جهان شمول ماده است. بر اساس این قانون، تمام مواد تمایل دارند در وضعیتی که دارند بمانند. یعنی اگر جسمی در حال حرکت باشد، تمایل دارد به حرکت خود ادامه داده و اگر حرکت نمی‌کند، تمایل دارد در همان وضع باقی بماند.
سفینه داخل آزمایشگاه ما، می‌بایست نوعی سیستم ضد اینرسی داشته باشد، یعنی نوعی کمربند ایمنی تکنولوژیک که اجازه نمی‌دهد محتویات داخل سفینه به بیرون از آن پرتاب شوند. با بررسی گزارشات مشاهده یوفوها، متخصصان آزمایشگاه ما می‌توانند نحوه کار این بخش از سفینه را بهتر درک کنند. گرینوالد می‌گوید: «در بعضی از گزارشات، می‌بینیم که شاهدان عینی سرعت حرکت این اجسام در آسمان را هزاران کیلومتر در ساعت تخمین می‌زنند. این در حالی است که حرکت آنها همیشه در مسیری ثابت نیست. آنها گاهی ناگهان و بدون تغییر سرعت، ۹۰ درجه تغییر مسیر می‌دهند. گاهی هم بدون کم کردن سرعت و ناگهانی به ارتفاعی متفاوت شلیک می‌شوند. و البته ما انسان‌ها هنوز به چنین تکنولوژی دست پیدا نکرده‌ایم.»
۳
) بشقاب‌پرنده،چگونه پرواز می‌کند؟
حالا که متوجه شدیم سیستم ضد اینرسی چه کاری را در این سفینه انجام می‌دهد، بد نیست به سراغ بخش بعدی یعنی سیستم پیشران وسیله بپردازیم. متخصصان آزمایشگاه ما بر این باورند که این سیستم یا توسط یک مولد میدان نیرو ایجاد می‌شود یا یک سیستم جاذبه‌ساز. شاید این‌طور به نظر نرسد، اما براساس ادعاهایی که به دیدن یوفوها ختم شده، می‌توان اطلاعات زیادی در مورد نحوه کارکرد یا حتی سیستم پیشران آنها به‌دست آورد.
به عقیده «پال دیویدز» تهیه کننده فیلم «رازول»:«ویژگی‌های خاصی در مورد شکل این وسایل وجود دارند که بارها و بارها در گزارشات ادعایی به آنها بر می‌خوریم. یکی از این ویژگی‌ها، سکوت است. در گزارش‌های مختلف می‌بینیم که وسیله بسیار بزرگ و درست بالای سر فرد در هوا شناور بوده، آن هم بدون اینکه صدایی از آن شنیده شود.» حال بیایید این دو حالت را بررسی کنیم. بیایید این احتمال را در نظر بگیریم که بیگانه‌ها راهی برای خنثی کردن جاذبه پیدا کرده‌اند. اگر چنین باشد، جایی درون این سفینه می‌بایست بخشی برای این امر در نظر گرفته شده باشد که بتواند بر نیروی جاذبه زمین فایق آید.
