دلتان می خواهد آدم بزرگی شوید؟ یا پولدار شوید؟ مطمعنم ذهنتان پر از آرزوهایی است که منتظرید یک روز به حقیقت بپیوندد… نمیدانم تا چه اندازه به محقق شدنشان امیدوارید.. امیدوارم که به هممه شان برسید. اما میخواهم یک چیز را بهتان بگویم  و آن این اینکه اگر فکر می کنید موفق می شوید یا فکر می کنید که شکست میخورید در هر صورت درست فکر می کنید.

بگذارید داستان زندگی یکی از موفق ترین آدم های روی کره ی زمین را برایتان تعریف کنم.

مجله لایف، او را مرد شماره یک هزاره نامید. شمار اختراعات او به شدت چشمگیر و حیرت آور است. ۱۰۹۳ اختراع او به مدت ۶۵ سال متوالی، برنده جوایز بی شمار شد. او در ضمن یک لابراتوار پژوهشی مدرن دایر کرد. اسمش توماس ادیسون بود.

اغلب مردم توانایی ادیسون را به نبوغ خلاق او نسبت می دهند. اما خود او معتقد بود که پشتکار و تلاش فراوان علت اصلی موفقیت های او بوده است. او می گوید: “نبوغ یعنی ۹۹ درصد تلاش و عرق ریختن به علاوه یک درصد الهام.” معتقدم که موفقیت او ناشی از عامل سومی هم بوده است.

چیزی بنام نگرش مثبت

ادیسون فردی خوشبین بود که در هر چیزی به جنبه های مثبت آن توجه داشت. او زمانی گفت: “اگر بتوانیم همه کارهایی را که از عهده ما بر می آید انجام دهیم، خودمان را شگفت زده می کنیم.” وقتی بعد از ۱۰۰۰ بار آزمایش لامپ روشنایی را اختراع کرد، او این  ۹۹۹ تلاش را به حساب شکستهای خود نگذاشت. او با هر آزمایش متوجه شد که این روش هم موثر واقع نمی شود. او هرگز تردید نکرد که سرانجام لامپ روشنایی را اختراع خواهد کرد.

به این گفته او توجه کنید: “بسیاری از کسانی که در زندگی و کار شکست می خورند و متوقف می شوند، نمی دانند که فقط یک قدم با موفقیت فاصله دارند.”

نگرش مثبت

شاید بزرگترین نمایش نگرش مثبت ادیسون را می توان بروز یک تراژدی در اواخر دوران شصت سالگی او دانست. لابراتواری که در وست اورنج ایالت نیوجرسی ساخته بود، از شهرتی جهانی برخوردار شده بود. ساختمان اصلی این لابراتوار به قدری بزرگ بود که وسعت آن به سه برابر یک زمین فوتبال می رسید.

او و همکارانش در این مکان کار می کردند و کالاهای تولیدی خود را برای مشتریان می فرستادند. این آزمایشگاه به الگویی برای پژوهش و تولید به شیوه مدرن تبدیل شده بود.

ادیسون عاشق این مکان بود و تا می توانست دقایق روز و شبش را در آنجا می گذراند. حتی در آنجا می خوابید. محل خوابش اغلب روی یکی از میزهای لابراتوار بود. اما در یکی از روزهای ماه دسامبر سال ۱۹۱۴ لابراتوار عزیز او دستخوش حریق شد. در حالی که ادیسون بیرون از ساختمان به تماشای سوختن آزمایشگاه ایستاده بود، این عبارت را گفت: “بچه ها بروید مادرتان را بیاورید، که هرگز شاهد آتش سوزی به این بزرگی نخواهد بود.”‌

هر کس بجای او بود، در هم فرو می پاشید. اما این اتفاق برای ادیسون نیفتاد. بعد از آن تراژدی می گفت: “من ۶۷ ساله ام، اما آنقدر پیر نشده ام که لابراتوار دیگری از نو نسازم.”

او ۱۷ سال برای برپایی یک لابراتوار جدید تلاش کرد. او می گفت: “مغز من پر از ایده های بلند پروازانه است، اما زمانم کوتاه است. دلم می خواهد یکصد سال عمر کنم. ادیسون در ۸۴سالگی جهان را وداع گفت.

اگر ادیسون تا این اندازه شخص مثبتی نبود، هرگز نمی توانست به عنوان مخترع تا این اندازه به موفقیت برسد. اگر به آنها که در حرفه های مختلف همواره موفق هستند، دقت کنید، می بینید که آنها همیشه در زندگی خود چشم انداز مثبتی دارند.

اشخاص معمولی می خواهند یکی به آنها انگیزه بدهد. ویکتور فرانکل، روانشناس، معتقد بود آخرین آزادی ما به عنوان انسان این است که نگرش خود را در هر لحظه و در هر شرایطی مشخص سازیم. او می دانست چه می گوید. فرانکل توانست از اسارتگاه زندانیان آلمانها جان سالم به در برد. او اجازه نداد که نگرشش به اضمحلال کشیده شود. اگر او می توانست نگرش خوبی داشته باشد، شما هم میتوانید این نگرش را داشته باشید.

دنیس ویت لی، کارشناس زندگی خانواده، ‌به این موضوع اشاره کرده است که “برنده بودن ارتباطی به استعداد و بهره هوشی بالا ندارد. موفقیت و پیروز شدن در نگرش خلاصه می شود. نگرش یعنی خلق موفقیت.”

‌نگرش شما از آن رو حائز اهمیت است که اعمال و رفتار شما را مشخص می سازد.