در ۲۵ سال گذشته هر چند ماه یکبار تیمی از محققان دانشگاه رُد آیلند از جانوران اعماق دریا درایستگاه تحقیقاتیشان سرشماری کرده اند.در اردیبهشت (ماه می) سال ۲۰۰۷ دانشمندان اختاپوس ماده ای را پیدا کردند که درست در بالای شکاف اعماق دریا و در عمق ۴۶۰۰ پایی(۱۴۰۰متری) به صخره ای آویزان شده بود.اختاپوس مورد نظر که به عنوان گونه ی Graneledone boreopacifica شناخته میشود، در تحقیق قبلی در این محل حظور نداشت. در چهار سال و نیم آینده دانشمندان ۱۸ بار دیگر در همان محل غواصی کردند و هربار همان اختاپوس را که از روی اثر زخم های روی بدنش قابل شناسایی بود را در همان نقطه پیدا کردند. با گذشت سال ها تخمهای شیشه مانند اختاپوس بزرگتر می شدند و دانشمندان حالا می توانستند اختاپوس های جوان در حال نمو را درون تخم ها را ببینند. در طول همین مدت اختاپوس مادر به تدریج وزن کم می کرد و پوستش کم کم چروکیده و رنگ پریده میشد.

محققان هیچ وقت ندیدند که مادر تخم ها را ترک کند و یا چیزی بخورد. او حتی به خرچنگ ها و میگو های کوچکی هم که در نزدیکی او پرسه می زدند علاقه ای نشان نمیداد مگر اینکه برای تخم ها مزاحمتی ایجاد می کردند. آخرین بار دانشمندان اختاپوس ماده را در سپتامبر ۲۰۱۱ مشاهده کردند و وقتی ماه بعد بازگشتند او رفته بود. بر اساس مقاله ای که دانشمندان ۹ امرداد ۹۳ در نشریه پلاس-وان به چاپ رساندند، بر روی صخره ای که او اشغال کرده بود حدود ۱۶۰ کپسول تخم خالی شمارش شد. اغلب اختاپوس ها تنها یک بار تخم می گذارند و پس از به دنیا آمدن بچه اختاپوس ها مادر میمیرد. تخم های این گونه اختاپوس اشک مانند و به اندازه یک زیتون کوچک هستند. برای رشد نوزادهای درون تخم آنها به مقدار زیادی اکسیژن نیاز پیدا می کنند و این بدین معناست که مادر باید تمام مدت تخم ها را با آب تازه شستشو دهد و از رسوب ماسه و سایر خرده ریز ها روی تخم ها جلوگیری کند. مادر همچنین باید تخم ها را از شکارچیان گرسنه ای که قصد خوردن آنها را دارند محافظت کند. بچه اختاپوس ها پس از تولد توانایی کامل در مراقبت از خود و شکار را دارند، درواقع نوزادان این گونه بزرگتر و نمو یافته تر از نوزاد گونه های دیگر اختاپوس و مرکب ماهیان هستند. مراقبت والدینی طولانی مدت تقابل تکاملی را موجب می شود، بویژه به این خاطر که اختاپوس ها معمولا عمر چندان طولانی ندارند. مزیت این استراتژی تولید مثل برای اختاپوس های اعماق دریا بین توانایی مادر در تاب آوردن دوره ی مراقبت طولانی و درنتیجه مزیت نوزادانش در رقابت حیات است زیرا نوزادان این گونه به محض خروج از تخم نمو زیادی یافته اند و شانس بقای بیشتری دارند. براساس این تحقیق این گونه نه تنها دارای رکورد طولانی ترین دوره ی مراقبت والدینی است بلکه احتمالا دارای بلندترین طول عمر در بین سرپایان(شامل مرکب ماهیان، اختاپوس ها و خویشاوندانشان) نیز هست.