اینجا درها باز است تا همه بیایند و ببینند که علوم پایه جذاب است و کار می‌کند!
وقتی روز سوم برگزاری کنفرانس سالانه انجمن TRIZ اروپا را در CERN می‌گذارنی، این جمله دکتر مارکوس نوردبرگ را باور می‌کنی. فیزیکدانی که روی کارت ویزیت‌اش نوشته «Head of Resource Development». از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۳ مدیر هماهنگی منابع اطلس (www.atlas.ch ) بوده است و از مارس ۲۰۱۳ مسؤول بخش جدیدی شده که وظیفه آن ایده‌پردازی با محوریت جوانان ۲۰ تا ۲۵ ساله از رشته‌های مختلف است.
ایده‌پردازی، تولید و کشف مجهولات نو، هم‌نشینی بیش از ۱۰ هزار دانشمند و پژوهشگر پیر و جوان رشته‌های مختلف، سهم‌گذاری مستقیم ۲۱ کشور دنیا برای تحقیقات علوم پایه، تلاش برای دستیابی به چیستی جهان در ثانیه ۱۰ به توان منفی ۳۶ پیدایش آن، ثبت بیش از ۳۰ پتا بایت داده جدید در هر سال، شوخی با بازدیدکنندگان مشتاق یا کم‌علاقه به فیزیک و شیمی و ریاضی، همه اینها را در بزرگ‌ترین مرکز تحقیقاتی دنیا تجربه می‌کنید.

images (1)
دست‌کم دو نکته مهم در سرن جلب توجه ‌می‌کند:
یکی، در دسترس بودن اطلاعات و پنهان نبودن چیزی برای به اشتراک‌گذاری با دیگران. از شرح کامل همه چیز توسط راهنماها تا دسترسی به فایل‌ها و حتی شفافیت در طراحی فیزیکی محیط. دیواره‌های شیشه‌ای قدی و عریض پشت اتاق کنترل دیتکتور اطلس، به بازدیدکننده‌ها اجازه می‌دهد تا همه چیز را مستقیم و بی‌واسطه ببینند. حتی نوع کار کردن کارکنان حاضر در اتاق کنترل را.
و دوم، اشتیاق و خوشرویی دانشمندان و پژوهشگران و کارکنان سرن برای ایجاد ذوق و شوق در بازدیدکننده‌ها و مهمانان‌شان؛ از شرح گذشته تا صحبت درباره جهش‌های آینده؛ از توجه به جوان‌ها، تا بهره گرفتن از خبرگان و موسپیدها.
سرن (سازمان اروپایی تحقیقات هسته‌ای) را باید مفصل دید. تا پس از ورود همراه با شوق به این بزرگ‌ترین مرکز پژوهشی دنیا، با عشق به علوم پایه از آن بیرون بیایید و دلتان تنگ شود برای بازگشت دوباره و گشت‌و‌گذار مفصل‌تر در آن یا پذیرفته شدن به عنوان دانشجو و پژوهشگر و زندگی دو ساله در لبه مرزی سوئیس و فرانسه در دو سوی خیابانی در ژنو.
برای همین دکتر مارک گولیت فیزیکدان، پیش از شروع قدم زدن ما در سرن، می‌گوید: «از این لحظه کسانی که دوربین نیاورده‌اند، دلشان می‌سوزد! چون اینجا باید چشم‌ها را خوب باز کنید و از همه چیز و همه جا تا می‌توانید عکس و فیلم بگیرید.»