مشکل خوابیدن با چشم باز یا در اصطلاح پزشکی Nocturnallagphthalmos، در هر دو گروه سنی کودکان و بزرگسالان دیده می شود؛ اگرچه در مقایسه با بزرگ ترها، کودکان بیشتر با چشم باز می خوابند و ظاهرا هم آسیب چندانی از این مسئله نمی بینند با این وجود، خوابیدن با چشمان باز می تواند برای بزرگسالان خطرناک باشد. اگرچه چشمان به درستی بسته نشوند، اشک نمی تواند بطور کامل روی قرنیه جریان یابد و با مرطوب و تمییز نگه داشتن قرنیه مانع از آسیب دیدن آن می شود. عوامل مختلفی می تواند باعث بروز این مشکل شود؛ وجود نارسایی در اعصاب صورت که وظیفه بستن چشمان را به عهده دارند، شکل پلک ها، برخی بیماری های پوستی و عفونت ها، یا حتی ایرادات ناشی از جراحی پلاستیک ممکن است دلیل این مشکل باشد. برای مثال، برخی از کهنسالان برای برداشتن پوست اضافه ای که با بالا رفتن سن ایجاد می شود، پلک بالای خود را جراحی می کنند. اگرچه این کار باعث می شود آنها جوان به نظر برسند؛ اما اگر پوست بیش از اندازه برداشته می شود، پلک ها به درستی بسته نمی شود و آنها مجبور می شوند با چشمان باز بخوابند.