ابر قدرت ها در طول تاریخ گاه بی هیچ دلیل یا بهانه ای به ملل دیگر تجاوز کرده و یا گاه در جهت حفظ مقبولیت و مشروعیت خود بهانه تراشی هایی در جهت توجیه غارتگری خود صورت داده اند. گاهی این بهانه تراشی ها شکل خودزنی به خود می گیرد.  در اینجا قصد اشاره به دو مورد در دوران معاصر را داریم. بیش از ۷۱ سال قبل، در خلال روزهای طوفانی جنگ اروپا، هیتلر برای حمله به کشور های هلند و بلژیک که کشور های بیطرفی بودند بهانه ای نیاز داشت. در آن هنگام آلمان به سرعت به یک ابر قدرت تبدیل شده بود و چندین کشور همسایه را بلعیده بود. چه کسی باور می کند کشور کوچکی چون دانمارک یا بلژیک در برابر ابر قدرت تا دندان مسلحی چون آلمان نازی دست به تحریک بزند؟ اما در تاریخ ۱۰ ماه مه میلادی سال ۱۹۴۰ نیمه شب پیش از طلوع آفتاب یک شهر دانشگاهی آلمان با نام  “فریبورگ” بمباران سهمناکی شد. یک خوابگاه شبانه روزی دخترانه و یک بیمارستان به شدت ویران شد. کشور های بیطرف عامل این حمله اعلام شدند و ارتش ضربتی آلمان بلافاصله تجاوز به آنها را آغاز کرد و به زودی این کشورها ضمیمه خاک آلمان شدند. اما بعد از جنگ اطلاعات جالبی فاش شد. این حمله توسط اسکادران ۵۱ نیروی هوایی خود آلمان صورت گرفته بود. به این وسیله هیتلر قصد داشت تجاوزگری خود را مشروع جلوه دهد.

آمریکاییان بعد از جنگ از اطلاعات و پیشرفت های نظامی، جاسوسی و فناوری نازی ها بهره بسیار بردند و به سرعت در قدرتمند تر شدن خود از آن بهره بردند. یکی از مواردی که آمریکایی ها به خوبی نازی ها از عهده آن برآمدند همین خودزنی ها جهت مشروع جلوه دادن تجاوزگری بود. به عقیده بسیاری از محققان و سیاستمداران در آمریکا و دیگر کشورها، حملات ۱۱ سپتامبر یکی از این خودزنی های دقیق و حساب شده جهت مشروع جلوه دادن جنگ علیه تروریسم و ورود آمریکا به این حوزه بود. به راستی چه کسی باور می کند چند مرد عرب متعصب توانایی حمله به استراتژیک ترین نقطه قلب آمریکا یعنی پنتاگون،یکی از امنیتی ترین نقاط دنیا، را داشته باشند؟