هوایی که سرتاسر زمین را پوشانده است، اتمسفر نام دارد. اتمسفر از نیتروژن، اکسیژن، دی اکسید کربن، ذرات گرد و غبار و بخار آب و سایر گازها تشکیل شده است. نوری که از خورشید به سمت ما می آید باید از میان اتمسفر عبور کند.

خورشید منبع اصلی نور برای ماست، نور خورشید به هنگام ورود به اتمسفر از ذرات گرد و غبار و آب و مولکولهای هوا عبور کند. این ملکولها نور خورشید را در تمامی جهات پراکنده می کنند. به همین دلیل است که بعد از طلوع آفتاب همه جا روشن می شود.

چرا آسمان آبیست؟

می دانیم که نور خورشید ترکیبی از هفت رنگ می باشد که عبارت اند از: بنفش، نیلی، آبی، سبز، زرد، نارنجی، و قرمز. وقتی اشعه آفتاب با مولکولهای هوا برخورد می کند در رنگهای بنفش، نیلی، آبی بیشترین پراکندگی صورت می گیرد. بنابراین وقتی که به آسمان نگاه می کنیم نوری که به چشمهای ما می تابد، به طور عمده شامل بنفش، نیلی، و آبی می باشد. ترکیب این سه رنگ تقریبا به رنگ آبی به نظر می رسد. به همین دلیل است که آسمان آبی به نظر می رسد.

اگر در زمین هیچ هوایی وجود نداشت، آسمان کاملا تیره بود. هنگامی که ما از سطح ماه به اسمان نگاه می کنیم، این حقیقت به وضوح درک می شود.

یعنی چون در ماه اتمسفر وجود ندارد، آسمان تیره به نطر میرسد. به همین ترتیب وقتی که ما از یک سفینه فضایی یا فضا پیما به آسمان نگاه کنیم، آسمان تیره به نظر می رسد چرا که هیچ گونه ذرات معلقی در فضا وجود ندارد.