این دستبندهای رنگی رو خیلی ها دیدیم توی دست ملت. همیشه برای خودم این سؤال مطرح بود که این ها چی هستن. یه چیزهایی هم جسته و گریخته شنیده بودم که هر کدوم از این دستبندهای رنگی برای حمایت از گروه یا سازمانی ساخته شدن و هر رنگشون یک معنی داره و از این جور چیزها. پنجشنبه که رفته بودم تجریش و توی پاساژهای مختلف گشت می زدم، دیدم که اکثر مغازه ها انواع و اقسامش رو دارن. روی یه سری جملاتی حک و روی یک سری دیگه مارک ها و برندهای مختلف چاپ شده بود. از طرف دیگه از نظر کیفیت با هم متفاوت بودن. تصمیم گرفتم ته و توی قضیه رو در بیارم که شد اینی که می خونید.

دستبند رنگی نیکوکاری

با کمی گشت و گذار متوجه شدم که این دستبندها از جنس سلیکون و به نام Silicone wristband یا دستبندهای سلیکون معروف هستند. حالا داستان بچه معروف ترین این دستنبدها که زرد رنگ هم هست چیه؟

لانس آرمسترانگ، قهرمان افسانه ای دوچرخه سواری وقتی که متوجه شد به سرطان پروستات مبتلا شده، تصمیم گرفت که تسلیم بیماریش نشه. لانس توی زندگینامه خودش نوشته: «به بیماری سرطانم گفتم آدم اشتباهی را انتخاب کرده ای. به او گفتم وقتی به دنبال کالبدی می گشتی تا در آن خانه کنی، راه به خطا رفته ای.» لانس آرمسترانگ سرطان رو با نیروی اراده و صبر پشت سر گذاشت تا با قدرت هر چه تمام تر، دوباره به عرصه رقابت ها بیاد. در آمریکا، رقابت های تور دو فرانس به صورت مستقیم از شبکه OLN پخش می شد. در آخرین روز این رقابت ها، هر کس با پیراهن طلایی لانس به رستوران هایی که این مسابقات رو پخش می کردن، می اومد، می تونست از تخفیف ویژه برخوردار بشه.

لانس آرمسترانگ پس از این که موفق شد سرطان رو پشت سر بذاره، در سال ۱۹۹۷ اقدام به تأسیس بنیادی برای کمک به بیماران سرطانی کرد. اون می خواست به بیماران سرطانی یاد بده تا بدون ترس و نگرانی به بیماری خودشون غلبه کنن. لانس دستبند زرد رنگی رو با این شعار به دست می بست: Live Strong یعنی قوی زندگی کنید. این دستبندها در تولید انبوه به فروش رفت تا درآمد حاصله از اون صرف بیماران سرطانی بشه.

سال ۲۰۰۴ شرکت نایکی هم در حمایت از این طرح، با اهدا یک میلیون دلار پشتیبان ساخته شدن ۵ میلیون دستبند برای افرادی شد که توی زندگی قوی هستند. علاقمندان با پرداخت ۱ دلار صاحب این دستبند می شدند. در مدت کوتاهی این دستبندها در سراسر جهان شناخته شد و طرفداران زیادی پیدا کرد. حتی بعضی از افراد حاضر به پرداخت ۲۰ دلار برای خرید این دستبندها بودند. طبق آخرین آمار ۵۱ میلیون نفر در جهان صاحب این دستبند هستند که سمبل مبارزه با بیماری سرطانه. استقبال از این حرکت باعث شد که بنیادها و سازمان های دیگه از این ایده الگوبرداری کنن تا دستبندهایی با عناوین و رنگ های دیگه تولید و به فروش برسند. به خاطر همینه که این دستبندها رو با رنگ های متفاوتش می بینید. البته همه شون تک رنگ نیستند و دستبندهایی با رنگ های ترکیبی وجود داره.

چیزهای جالب دیگه ای هم در این زمینه پیدا کردم. از جمله یک سایت که شما می تونید اون جا دستبند اختصاصی خودتون رو با رنگ و شعار خاص خودتون طراحی کنید و سفارش بدید و یک مقاله هم درباره این که این دستبندهای نیکوکاری حاوی پیام های پنهانی خاصی هستند! این هم یک لینک برای این که بدونید هر رنگی چه معنایی داره. یه نکته دیگه هم این که این ها فقط دستبند نیستن و بعضی ها به پا هم می ندازنش. به عبارت دیگه پابند هم می شن.

وضعیت این دستبندها توی ایران یه جور دیگه ست البته. بیشتر جنبه مد پیدا کرده. یعنی خیلی ها بدون این که بدونن معنی این ها و رنگ هاشون چیه، فقط به خاطر جور بودن رنگش با لباس ها انتخابشون می کنن و یا اصولاً اون هایی که دوست دارن زلم زیمبوی زیادی از دست و گردنشون آویزون باشه، چند تاش رو می ندازن دستشون و هکذا.

منبع: سایت Aftabir.com