آمار بیماری آلزایمر این روزها رو به افزایش است و چیزی که بیش از همه چیز می تواند افراد را از بروز این بیماری دردناک نجات دهد میزان آگاهی افراد از این بیماری است.

بیماری آلزایمر که در پیری رخ می دهد ریشه در عادات نا صحیح جوانی دارد. سطح سواد پایین، کیفیت پایین زندگی، تغذیه نامناسب، فشار خون بالا و کنترل نشده، سیگار و الکل و… در کنار بالا رفتن سن به مبتلا شدن شما به آلزایمر کمک می کنند. با هر ۵ سالی که به طول عمرتان اضافه می شود احتمال ابتلا به آلزایمر ۲ برابر می شود.

افراد بازنشسته حتما باید مطالعه فراوانی داشته باشند. صفحات اجتماعی و استفاده از اینترنت و حل جدول و پیگیری اخبار و سریال ها در پیشگیری از آلزایمر بسیار کمک کننده است. برخی کارها هست که حتی در بیماران باعث کند شدن روند بیماری می شود؛ از جمله: تمرینات حافظه مثل مطالعه و بازی های ذهنی مثل جدول حل کردن و حضور در جامعه و حفظ ارتباطات اجتماعی.

عدم مصرف مواد غذایی چرب و نمک، ورزش، ترک سیگار، کنترل بیماری قند و فشار خون شما را از آلزایمر دور می کند.

ممکن است آلزایمر با بیماری دیگری در سالمندی اشتباه گرفته شود؛ افسردگی در سنین بالا شایع است و علائمی مشابه فراموشی دارند. البته در افراد مبتلا به آلزایمر این خود فرد نیست که متوجه بیماری اش می شود بلکه اطرافیان به دلیل علائمی که بروز می کند متوجه مشکل می شوند اما در افراد مبتلا به افسردگی خود فرد به دلیل اختلالات حافظه به پزشک مراجعه می کند و اطرافیان برعکس متوجه بیماری نیستند.

بیماری آلزایمر

کتاب بخوانید

تحقیقات نشان داده است بازی، خواندن کتاب و کسب معلومات جدید باعث پویایی ذهن می شود و پیشرفت بیماری را به تعویق می‌اندازد.

 تمرینات ذهنی داشته باشید

افرادی که به طور منظم تمرینات ذهنی محرک مانند مطالعه، یادگیری، بازی های فکری و… صرف نظر از سن،‌انجام می دهند کمتر در معرض آسیب های دمانس قرار می گیرند. همچنین داشتن روحیه فعال در طول زندگی، حفظ و پیشرفت ارتباط بین نورون ها را تسهیل و بروز دمانس را به تعویق می اندازد.

دارچین مصرف کنید 

تحقیقات انجام شده در حوزه گیاهان دارویی در کارولینای شمالی نشان داد که دارچین از بروز بیماری‌های عصبی از جمله آلزایمر و زوال عقل پیشگیری می‌کند.

برای انجام این مطالعه ۲۵۰ فرد با متوسط سنی ۷۲ سال انتخاب شده و به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه روزانه ۵ میلی گرم پودر دارچین مصرف کرده و برای گروه دیگر یک رژیم غذایی سالم اما بدون دارچین در نظر گرفته شد.

نتایج این مطالعه که ۷ سال به طول انجامید، نشان داد ۸ درصد از افرادی که دارچین را در رژیم غذایی روزانه‌شان گنجانده بودند دچار زوال خفیف عقلی و آلزایمر شده بودند و در مقابل ۱۲ درصد از افرادی که رژیم غذایی سالم اما بدون دارچین را در دستور کار خود قرار داده بودند به این بیماری مبتلا شدند. در حقیقت دارچین در پیشگیری از آلزایمر و زوال عقل نقش مهمی ایفا می کند.

مطالعات پیشین خواص درمانی دارچین را در بیماری های مختلفی از جمله دیابت اثبات کرده بودند.

ترکیب CEppt از چوب دارچین گرفته شده و تاثیر آن روی موش‌های آزمایشگاهی و مگس‌های میوه مورد آزمایش قرار گرفت. پس از ۴ ماه متخصصان متوجه شدند که سرعت رشد بیماری آلزایمر در این جانوران به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرد. همچنین سطح فعالیت و طول عمر این حیوانات با گروه کنترل که سالم بودند مقایسه شد.

این یافته بسیار جالب توجه است چون این ترکیب نه تنها نقش بازدارنده در برابر  بیماری آلزایمر دارد بلکه یک ماده طبیعی و بدون عوارض جانبی است که تقریبا تمام افراد می‌توانند از مزایای آن بهره‌مند شوند و هزاران سال است که انسانها در موارد پزشکی متعدد از آن استفاده می‌کنند.

قهوه بنوشید

نوشیدن مقدار متعادل قهوه در دوران میانسالی خطر ابتلا آلزایمر و اختلال مشاعر را کاهش می دهد.محققان فنلاندی و سوئدی با مطالعه روی ۱۴۰۹ نفر در سن متوسط ۵۰ سالگی به این یافته رسیده اند. این افراد به مدت ۲۰ سال مورد مطالعه قرار گرفتند. در این آزمایش افراد به سه گروه تقسیم شدند.

گروهی که مصرف قهوه آنها اندک بود، گروهی که مقدار مصرف آنها متعادل بود و گروهی که در این زمینه زیاده روی میکردند. تقریبا بعد ا ز۲۱ سال این افراد مجددا مورد مطالعه قرار گرفتند و مشخص شد که ۶۱% از آنها مبتلا به اختلال مشاعر و ۴۸% مبتلا به آلزایمر هستند.

مطالعات ثابت کرد که افرادی که مصرف قهوه جزء عادت روزانه آنها بود و از طرفی مصرف آنها متعادل بود کمتر مبتلا به این دو نوع اختلال شده اند(گروه دوم). گروه سوم نیز دچار کلسترول بالا بوده و مصرف دخانیات نیز در آنها بیشتر بود. ابتلا به آلزایمر و اختلال مشاعر در گروه اول شایع تر بوده است.

در واقع می توان گفت که نوشیدن قهوه عملکردهای ادراکی مغز را بهبود می بخشد و کافئین احتمال ابتلا به پارکینسون را کاهش می دهد. گفتنی است که نوشیدن قهوه احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ را نیز کمتر می کند ، در حالیکه خود این بیماری عامل ابتلا به اختلال مشاعر می باشد.

رژیم مدیترانه ای

این نوع رژیم غذایی که به نواحی اطراف دریای مدیترانه مربوط می شود از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی محافظت می کند و امید به زندگی را بهبود می بخشد. مصرف بالای روغن زیتون، میوه ها، سبزیجات و ماهی ها شاخص ترین ویژگی های این نوع برنامه غذایی است. بر اساس تحقیقاتی که انجام شد افرادی که این نوع برنامه غذایی را رعایت می کنند کمتر دچار علائم بیماری آلزایمر و همچنین فوت ناشی از بیمار ی ها خواهند شد. در واقع رژیم غذایی مدیترانه با کاهش علائم تحلیل شناختی همراه است.

محدودیت کالری

تغذیه کم کالری پیری را به تعویق می اندازد و امید به زندگی را افزایش می دهد. محققان متوجه شده اند که مقدار کالری روزانه در ابتلا به بیماری آلزایمر تاثیرگذار است. افرادی که مقدار کالری زیادی مصرف می کنند و از طرفی زمینه ژنتیک آلزایمر را نیز دارند، بیشتر در معرض این بیماری هستند. محدودیت مصرف کالری، مقاومت نورون های مغز را در برابر بیماری آلزایمر، پارکینسون و سکته های عروق مغزی افزایش می دهد.

تغذیه سرشار از آنتی اکسیدان

مطالعات بسیاری گویای این است که آنتی اکسیدان ها تاثیرات منفی رادیکال های آزاد بر نورون ها را کاهش می دهد. مواد غذایی سرشار از اسید فولیک، ویتامین B6 و B12 عالی ترین نمونه ها در این باره اند.

فعالیت های ورزشی

فواید ورزش منظم برای پیشگیری از دمانس و تحلیل شناختی امروزه کاملا ثابت شده است. فعالیت های ورزشی با شدت متوسط ( ۳ نوبت به مدت ۵۰ دقیقه در هفته یا ۲۰ دقیقه پیاده روی روزانه) توانایی های شناختی افرادی که از مشکلات حافظه رنج می برند، بهبود می بخشد. همچنین، بزرگسالانی که به طور منظم ورزش می کنند کمتر در معرض آسیب های آلزایمر قرار می گیرند.

 اجتماعی باشید

افراد باید سبک زندگی‌ای را انتخاب کنند که براساس آن مغزشان دائماً درحال فعالیت باشد، نباید سالمندی را با گوشه‌نشینی مترادف دانست. یادگیری روش‌های جدید و استفاده از بخش‌های مختلف مغزی در پیشگیری از ابتلا به آلزایمر و همچنین کندی آن بسیار مؤثر است. سالمندان نباید احساس پیری کنند، آنها باید با فعالیت‌های فکری متنوع و ادامه تعاملات اجتماعی از ابتلا و شدت بیماری جلوگیری کنند.

و در آخر…

مارت مر کادیه، کمدین ۸۶ ساله فرانسوی، در کانال europe1 در مورد ابتلایش به آلزایمر گفت: دلیل اینکه در مورد این بیماری صحبت می کند، این نیست که برایش دلسوزی کنند چون «می دانم به زودی آلزایمرم پیش می رود و حتی توان راه رفتن را هم از دست می دهم اما تا آن روز به زندگی امید دارم و لازم می دانم در مورد بیماری ام صحبت کنم تا شاهدی برای دیگری افراد باشم. همه بدانند این بیماری یکدفعه زندگی آدم را تعطیل نمی کند و تا روزی که وقتش برسد، باید از زندگی لذت برد.»