آیا گوگل باید سختافزارسازی را جدی بگیرد؟
پوست انداختن غول تکنولوژی
گوگل مدت کوتاهی صاحب موتورولا بود، اما آن را فروخت. «کرومکَست» و «کرومبوک پیکسل»، سختافزارهایی هستند که گوگل تولیدشان میکند و به نظر میرسد که در این مسیر، جدی است. همچنین گوگل هر سال با همکاری یکی از شرکتهای بزرگ، عضو جدیدی به خانوادهی نکسوس میافزاید تا به تولیدکنندگان دیگر برای تولید گوشی و تبلت اندرویدی خط بدهد، اما برخی کارشناسان معتقدند اینها کافی نیست و خود گوگل باید مستقیما وارد میدان تولید تبلت و گوشی هوشمند شود. اتفاقی که به نظر میرسد با معرفی تبلت پیکسل سی، افتاده باشد. اما همین کارشناسان اعتقاد دارند که پیکسل سی، دقیقا آن قدم سختافزاریای نیست که گوگل باید برمیداشت.
چرا گوگل باید سختافزار خودش را بسازد؟ برای جواب دادن به این سوال اول بیایید ببینیم شرکتی در حد و اندازههای گوگل، چرا باید ساخت تبلت و گوشی هوشمند را جدی بگیرد. گوگل برای این کار پنج دلیل میتواند داشته باشد:
- درهم تنیدن روزافزون سختافزار و نرمافزار
اگر پلتفرمهای نرمافزاری، سختافزار ویژه و هدفمند خودشان را داشته باشند، عملکرد بهتری دارند. یکی از مهمترین دلایل موفقیت اپل، تولید سختافزار اختصاصی برای سیستمعامل خودش بوده است. حتی مایکروسافت نیز پس از سالها، مقاومت را کنار گذاشت و با خرید نوکیا و معرفی سری تبلتهای سرفیس، وارد کسبوکار سختافزار شد.
اپل، به خاطر داشتن ترکیبی منحصر بهفرد از کارشناسان سختافزار و نرمافزار، توانست دو سال زودتر از گوگل و نکسوس، حسگر اثر انگشت را به آیفون و آیپد اضافه کند. دقیقا به همین دلیل در نسل جدید محصولات اپل، شاهد قابلیت لمس سهبعدی (۳D Touch) هستیم. قابلیتی که به نمایشگر دستگاه اجازه میدهد مقدار فشار را تشخیص دهد و بر اساس آن عمل کند. اینکه قابلیت لمس سهبعدی چقدر موفق بوده هنوز دقیق مشخص نیست، اما با کنترل همزمان سختافزار و نرمافزار میتوان به بهترین شکل ممکن سراغ این قابلیت رفت. البته شرکتهای همکار گوگل میتوانند کار مشابهی انجام دهند (مثل «هوآوی» که نوعی قابلیت لمس سهبعدی را معرفی کرده)، اما تجربهی اپل در پانزده سال گذشته نشان میدهد جادو زمانی اتفاق میافتد که سختافزار و نرمافزار برای یکدیگر بهینه شده باشند. - تبدیل اندروید به تنها پلتفرم گوگل
گوگل میخواهد در آینده یک سیستمعامل واحد داشته باشد و به همین دلیل، مشغول ادغام اندروید و سیستمعامل کروم (کرومبوکهای گوگل) است. در صورت رسیدن به چنین هدفی، اندروید میتواند سیستمعاملی برای لپتاپها و کامپیوترهای شخصی نیز باشد. اگر گوگل موفق شود پلتفرم اندروید را تا این حد توسعه دهد و سختافزارهای مناسب با آن را طراحی و تولید کند، آنگاه اپل با رقیبی مستقیم روبهرو خواهد شد؛ چنین پلتفرمی میتواند پس از چند دهه، جایگزینی برای کل پلتفرم اپل -یعنی آیمک، مکبوک، آیفون و آیپد (به همراه سیستمعاملهایشان)- شود. - گوگل تنها یک شریک سختافزاری قوی دارد
گرچه سیستمعامل اندروید بر بازار سیستمعاملهای موبایلی مسلط است و بر سهم بازار اپل هم فشار میآورد، اما واقعیت این است که اندروید تنها یک سختافزارساز (به نام سامسونگ) دارد که هم به بازارهای جهانی دسترسی دارد، هم بخش عمدهای از بازار را در اختیار دارد و هم سودآور است. گوشیسازان دیگر، دستکم یکی از این سه مورد را ندارند. اگر گوگل خودش دست به کار شود و گوشی و تبلت اندرویدی بسازد، آنگاه خیالش راحت خواهد بود که اندروید همچنان به موفقیتهایش ادامه میدهد. - محو شدن اپهای گوگل از اندروید
گوشیسازانی که از اندروید به عنوان سیستمعامل محصولشان استفاده میکنند، اندروید را دقیقا به همان شکلی که گوگل میسازد، روی محصول خود نصب نمیکنند. این شرکتها اغلب پوستهی مخصوص خود را روی اندروید میکشند و اپها و سرویسهای پیشفرضشان را روی آن سوار میکنند. در این نوع شخصیسازیهای اندروید، برخی اپها و سرویسهای گوگل کنار گذاشته میشوند و در نتیجه گوگل درآمدش را از این اپها از دست میدهد. متنباز بودن اندروید، دست تولیدکنندگان را از این لحاظ باز میگذارد. «کیندل فایر آمازون» نمونهی خوبی از این نوع دستکاریهاست. گوگل تاکنون نتوانسته این روال را تغییر دهد و به نظر میرسد گوشی یا تبلتی قدرتمند و محبوب، بتواند سلاح خوبی برای مبارزه با این روند باشد. - درگیری حقوقی گوگل با اتحادیهروپا
اتحادیهی اروپا مشغول تحقیق روی این موضوع است که درخواست گوگل از تولیدکنندگان گوشیهای اندرویدی برای استفاده از اپهای گوگل روی محصولاتشان، غیرقانونی است یا نه. عواقب این دادگاه –اگر به ضرر گوگل تمام شود-، میتواند فاجعهبار باشد. این هم دلیل دیگری است بر اینکه سرنوشت گوگل، باید دست خودش باشد، نه گوشیسازان دیگر.