در این پست قصد داریم شما را با پروژه های “بهشت بر روی زمین” و “یادگار” اثر هنرمند و طراح مفهومی وطنی خانم شیرین عابدینی راد آشنا کنیم.

همانطور که می دانید یکی از اولین موارد استفاده از آینه در معماری، کاخ تاچارای تخت جمشید بود. سنگ های سیاه و سفید براق چنان صیقل داده میشدند تا سطح آنها منعکس کننده گردند و در نتیجه اندازه و زیبایی کاخ را صد چندان کنند. ایده این هنرمند گرام در این پروژه بازگشت به مفهوم  دوبرابر کردن فضا و نور بود. در پروژه “بهشت بر روی زمین”، شکل های هندسی اولیه و ترکیب متقارن از آینه ها بر روی پلکانهای سیمانی قرار داده  شدند. وی می گوید: برای من استفاده از آینه حزء جدایی ناپذیر در خلق بهشت است. آینه نماد نور و روشنایی است یک مفهوم عرفانی مهم در فرهنگ ایران زمین . هنگامی که حضار در بالای پله ها می ایستند و به پایین می نگرند، با یک توهم نوری چهره به چهره مواجه می شوند که نور خود و در نتیجه معنویت فضا را افزایش می دهند. آسمان آبی در زمین آمیخته شده، به مانند یک استخر، و حس پریدن بسوی نور و معنویت در حضار القا می شود.

در پروژه “یادگار (Evocation)” وی هدفی چالشی در مقابله با یکی از بزرگترین مشکلات کشور یعنی کمبود آب دارد. نصب و راه اندازی آینه ها تداعی کننده استخر آب در پهنای شن و ماسه بیابان است. در این اثر قابل ستایش وی یک توهم ایجاد  می کند و رابطه ذهن انسان و عناصر طبیعت را به چالش می کشد.

یادگار (Evocation)

بهشت بر روی زمین

برای آشنایی با سایر پروژه های این طراح مفهومی کشورمان به سایت ایشان (www.shirinabedinirad.com) مراجعه کنید.