این سریالی واقعی از داستان گذشته ی سرزمین ایران است. داستانی حماسی از دلاورمردی های گذشته مان برای افتخار کردن… قصه هایی هیجانی برای لذت بردن…  و درس هایی برای عبرت گرفتن است.

 تاریخ سرزمین ایران از ابتدا تا اکنون پیش کشی از مجله ی اینترنتی WeAre خدمت دیدگان مهربانتان

قسمت سوم

شمال و مغرب فلات ایران، از حیث نباتات از قسمت مرکزی و شرقی غنی تر است. جهت آن در شمال تا سلسله کوه البرز دریای خزر و در غرب اثر دریای مغرب است که هرچند در فلات ایران ضعیف می باشد ولی باز در قسمتی از مغرب آن نافذ است.

جاهایی که که آب باشد خاک درّه ها حاصلخیز است و نباتات قوّت زیاد دارد. خاک درّه ها و دامنه ها رسوبی، یعنی لایی است که از سیلابها و رودهای روی زمین مانده، ولی وقتی که از سطح زمین قدری پایین رویم غالباً به سنگ و ریگ و ماسه می رسیم. اگر چه عرض جغرافیایی فلات ایران تقریبا از بیست و چهار الی چهل و دو شمالی است و نمی بایست در این عرض اختلاف زیاد بین آب و هوای نقاط مختلف فلات باشد، ولیکن به واسطه ی اختلاف ارتفاع یا موقع خاصی در کنار دریاها و دریاچه ها یا در پناه کوهها و یا در نزدیکی کویر، اختلاف زیاد در آب و هوای قسمت های مختلف فلات ایران حاصل شده و از این جهت، همه قسم درخت و گل و ریحان در ایران می روید.

راههای تجارت و روابط امروزی سکنه ی فلات ایران تقریبا همان است که در ارمنه ی تاریخی بوده، لذا فقط بعضی را که برای تاریخ اهمیت دارد را ذکر می کنیم:

 راهی که از بین النّهرین به فلات ایران می آمد، از جایی که بعدها موسوم به سلوکیه گردید و در نزدیکی بغداد کنونی بود از دجله گذشت و متابعت وادی دیاله را نموده. به آرتی میتا در نزدیکی قزل رباط امروزی می رسید و بعد به شالا که کرسی حلوان بود منتهی می گشت. از اینجا صعود به فلات ایران شروع می شد و راه مزبور بعد از گذشتن از کوههای زاگرس کامبادان یا تقریبا کرمانشاه امروزی وارد وادی بلند کرخه می شد و پس از عبور از کنگاور به همدان منتهی می گشت و همدان به واسطه ی راههای مختلف با شوش و شهرهای دیگر ارتباط می یافت.

100_7467_arart_dvuglaviy023

از راههای دیگر، راههایی که از فلات ایران به هند می رود شایان توجه است. یکی از آنها، راهی است که از وادی کابل شروع شده و از کوههای سلیمان گذشته به پیشاور که در وادی سند است می رسد. دیگری که کوتاه تر است از تنگه خیبر می گذرد. فاتحین هند و نادرشاه از این راه گذشته اند و بالاخره راهی که افغانستان کنوونی را به وادی آمویه ارتباط می داد و اکنون نیز همان اهمیت را دارد راهی است که از بامیان و بلخ شروع شده و کوههای هندوکه را بریده به وادی مزبور می رسد. سایر راههای ایران یعنی از ری به آذربایجان و گیلان و خراسان و از خراسان به آسیای وسطی و از بندرعباس به شیراز و از ری از راه دامغان به طبرستان همان بوده که حالا هم هست.

از سایر اطلاعات جغرافیایی چون ارتباط مستقیمی با تاریخ ندارد می گذریم. ولیکن این نکته را که برای تاریخ اهمیت دارد مخصوصا باید در نظر داشت: فلات ایران پلی است که قسمت های شرقی و غربی آسیا را با یکدیگر اتصال داده و این موقعیت فلات ایران در تاریخ اهمیت مخصوصی داشته، چه در ازمنه ای که دریانوردی آسان نبود فلات ایران یگانه راهی بود که قسمت های آسیا را با یکدیگر و با ممالک دریای مغرب و اروپا مربوط می نمود و چون فلات مزبور در چهارراه عالم قدیم واقع و وسیله ی ارتباط مردمان بسیاری از نژادها و ملل مختلفه بوده، از این موقع جغرافیایی نتایجی حاصل شده که از تاریخ آن معلوم است و در قسمت های بعدی عرض خواهیم کرد.