فراموشی می‌تواند متعاقب یک بیماری، آسیب مغزی یا مشکل روانپزشکی به وجود بیاید. داروهای مسکن و خواب‌آور می‌توانند به صورت موقتی ایجاد خواب‌آلودگی کنند. به تناسب میزان آسیب، مشکل حافظه می‌تواند جزئی یا کامل باشد.
در پزشکی فراموشی به دو نوع پس‌گستر و پیش‌گستر تقسیم می‌شود، در نوع پس‌گستر، شخص خاطرات قبل از ایجاد آسیب را به خاطر نمی‌آورد، این پاک شدن حافظه می‌تواند منجر به پاک شدن خاطرات چند دهه یا فقط چند ماه شود. در نوع پیش‌گستر، بیمار نمی‌تواند خاطرات جدید را ضبط کند و حافظه کوتاه‌مدت را تبدیل به حافظه بلندمدت کند. در فراموشی پیش‌گستر حافظه جدید شکل نمی‌گیرد، اما حافظه بلندمدت معمولا دست‌نخورده باقی می‌ماند، بیماران دائم الخمر (سندرم ورنیکه کورساکوف)، کسانی که سوء تغذیه شدید دارند یا کسانی کسانی که دچار آسیب به سر یا سکته می‌شود، می‌توانند دچار این مشکل شوند. در سندرم کورساکوف، شخصی که معمولا دائم الخمر است یا سوء تغذیه شدید دارد، دچار کمبود شدید ویتامین B1 می‌شود، اشخاصی که دچار این مشکل هستند معمولا عادت دارند که افسانه‌بافی کنند، حافظه کوتاه‌مدت این اشخاص ممکن است طبیعی باشد، اما وقتی می‌خواهد یک خاطره قدیمی را به یاد بیاورند، معمولا با طرح پیچیده و با استفاده از کلمات غیرمرتبط شروع به صحبت می‌کنند.
البته یک بیمار ممکن است هم فراموشی پیش‌گستر و هم فراموشی پس‌گستر داشته باشد.
اما شاید شکل جالب‌تر فراموشی، فراموشی تجزیه‌ای باشد، این فراموشی روانزاد است، یعنی به دنبال یک اختلال روانی ایجاد می‌شود. فراموشی تجزیه‌ای خود انواعی دارد، در یک شکل از فراموشی تجریه‌ای یک فرد به دنبال یک حافظه خشونت‌آمیز مثلا تجاوز یا جنگ، به کلیه در یک مکانیسم محافظتی روانی، حادثه را فراموش می‌کند. در شکل دیگر که گریز تجزیه‌ای نام دارد، شخص به کلی هویت خود را فراموش می‌کند، راهی یک سفر می‌شود و هویت یا هویت‌های تازه‌ای اختیار می‌کند.


داروها و فراموشی!!!!!!!!!

داروهایی مثل میدازولام یا فلونازپام که از دسته داروهای بنزودیازپینی هستند، معمولا به بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند و به دلیلی صلاح دیده می‌شود که جراحی خود را به خاطر نیاورند، داده می‌شوند. یا در انجام آندوسکوپی برای اینکه بیمار وقایع ناگوار و سختی عمل را به یاد نیاورد استفاده می شود. داروهای بیهوشی مثل پروپوفول یا اسکوپولامین، هم برای این کار استفاده می‌شوند. معمولا با قطع دارو، عملکرد حافظه هم طبیعی می‌شود.
بیماران ترجیح می دهند در طول عمل آرام و دچار فراموشی باشند ولی این که چه دوزی از میدازولام میتواند یک فراموشی مطلوب را ایجاد کند در مطالعات مختلف دوزهای مختلفی ذکر شده است در یک کار تحقیقاتی که بصورت گروهی در دانشگاه های علوم پزشکی صدوقی یزد، بهشتی و تهران انجام شده است ۹۲ بیمار بین ۲۰ تا ۶۰ ساله کاندید بیهوشی عمومی دوزهای یک و سه میلی گرمی میدازولام وریدی ۵ دقیقه قبل از ورود به اتاق عمل دریافت کردند. پره مدیکاسیون همه بیماران با فنتانیل ۲ میکروگرم/کیلوگرم انجام شد. القای بیهوشی با ۴ میلی گرم/کیلوگرم انجام شد. فشارخون تعداد ضربان قلب درصد اشباع اکسیژن شریانی هر ۵ دقیقه تا ۳۰ دقیقه اندازه گیری شد. حافظه در طول عمل با یادآوری پوسترها اندازه گیری شد. و نتیجه این کار این بود که تجویز دوز ۳ میلی‌گرم میدازولام وریدی قبل از عمل می‌تواند فراموشی قابل قبولی طی اعمال جراحی سرپایی در بیماران با وزن متوسط ۷۰ کیلوگرم ایجاد کند.


از سوی دیگر داروی اسکوپولامین (هیوسین) که یک داروی آنتی موسکارینی است و برای تسکین دردهای روده‌ای و درد شکمی (کولیک مصرف می‌شود. درمان کمکی در اسهال و سندرم روده تحریک پذیر. هیوسین در درمان دردهای ناشی از انقباض عضلات صاف مانند کولیک کلیوی نیز استفاده می‌شود. یکی از عواررض این دارو ایجاد فراموشی است. اسکوپولامین، دارویی بدون رنگ، بی مزه و بی بو است.گیاهی که جنگل‌های کلمبیا عمده ترین منابع این گیاه است. این گیاه در ابتدا بیشتر مورد استفاده تبهکاران بود و آنها بدین وسیله افراد را تحت کنترل درآورده و به اهدافشان دست می یافتند. علاوه براین، جنایتکاران از این دارو در هنگام آزار و اذیت زنان نیز استفاده می‌کردند، چراکه افرادی که آن ‌را مکرر مورد استعمال قرار می‌دهند، قدرت تفکر و اختیار از آنها سلب می‌شود. اسکوپولامین امروزه در برنامه های محرمانه سیا نیز به کار گرفته می شود. و به عنوان تخلیه اطلاعات جاسوسی بکار می رود.

البته و متاسفانه از این قابلیت داروها در برخی موارد تجاوز به عنف سوء استفاده می شود. و در برخی موارد که فردی را وادار به ارتکاب قتل یا جنایتی می کنند و خود او هیچ جزئیات آن حادثه را به یاد نمی آورد.