ایرانیان باستان را می توان شادترین مردمان نام نهاد و گواه آن جشن های فرآوانی است که نیاکان ما در روزهای مختلف هر ماه برگزار می کردند. صد افسوس که امروزه جز نامی از آنها برجای مانده است. امروز برآنیم تا مختصر مروری بر وضعیت این جشن ها داشته باشیم.

جشن های ایران باستان (2)
همانطور که میدانیم ماه های ایرانی شامل ۱۲ ماه به قرار زیر بوده است:

فروردین، اوردیبهشت، خورداد، تیر، امرداد، شهریور، مهر، آبان، آذر، دی، وهمن، اسپند

همچنین در ایران باستان هر روز از ۳۰ روز ماه نیز برای خود نامی داشته است. که این نام ها چنین بوده اند:

۱ – اورمزد، ۲ – وهمن ( بهمن )، ۳ – اوردیبهشت، ۴ – شهریور، ۵ – سپندارمذ، ۶ – خورداد،۷ – امرداد، ۸ – دی به آذر، ۹ – آذر، ۱۰ – آبان، ۱۱ – خورشید، ۱۲ – ماه، ۱۳ – تیر، ۱۴ – گوش، ۱۵ – دی به مهر، ۱۶ – مهر، ۱۷ – سروش، ۱۸ – رشن، ۱۹ – فروردین، ۲۰ – ورهام ( بهرام )، ۲۱ – رام، ۲۲ – باد ( گواد )، ۲۳ – دی به دین، ۲۴ – دین، ۲۵ – ارد، ۲۶ – اشتاد، ۲۷ – آسمان، ۲۸ – زامیاد، ۲۹ – مانتره سپند، ۳۰ – انارم

جشن ها:
در این میان ۱۲ جشن وجود داشت که نام روز و ماه با هم تلاقی پیدا می کردند و از ارزش بالایی برخوردار بوده اند. این ۱۲ جشن عبارت بودند از:
۱۹ فروردین- جشن فروردینگان
۳ اردیبهشت – جشن اردیبهشتگان
۶ خورداد- جشن خوردادگان
۱۳ تیر – جشن تیرگان
۷ امرداد – جشن امردادگان
۴ شهریور – جشن شهریورگان
۱۶ مهر – جشن مهرگان
۱۰ آبان – جشن آبانگان
۹ آذر – جشن آذرگان
۱ دی – جشن دیگان
۲ بهمن – جشن وهمنگان
۵ اسفند- جشن سپندارمذگان

جشن های ایران باستان (1)

نیاکان ما غیر از این جشنها، نوروز، ۱۳ فروردین، ۶ فروردین و گرامی داشت آتش، همچنین جشن سده را نیز داشته اند . در زیر توضیح مختصری را در مورد هر کدام می خوانیم.
جشن نوروز: یکی از کهن ترین جشنهای جهان است که مورخین آنرا به جمشید شاه پیشدادی در ۵۰۰۰ سال پیش نسبت داده اند .

جشن ۱۳ فروردین: جشن طبیعت پاک و مظهر بی آلایشی و عنایت خداوند به انسان .

جشن ۶ فروردین: زادروز زایش زرتشت بزرگوار – پیر خرد و دانش جهان که سال ۲۰۰۳ را نیز سازمان یونسکو به نام وی نامگذاری نمود.

جشن سوری: یا همان گرامی داشت آتش است که در گذشته ۱۰ روز آخر سال برگزار میشده است و بعد از اسلام آخرین چهارشنبه سال شده است . ایرانیان برای شادی روح نیاکانشان روزهای آخر سال را آتش می افروختند .

جشن تیرگان: این جشن علاوه به تلاقی کردن روز و ماه به پرتاب تیر جاودانه آرش کمانگیر نیز نسبت داده شده . آرش قهرمان ملی ایران با پرتاب تیری از فراز کوهی در تبرستان مرز کشور ایران و توران را مشخص کرد و خودش از شدت فشار پرتاب در راه ایران جان سپرد .

جشن مهرگان: این جشن نیز بعد از نوروز مهمترین جشن ایران است که علاوه بر تلاقی کردن ماه و روز به قیام ملی کاوه آهنگر بر ضد ضحاک تازی نیز نسبت داده شده است . کاوه نماد وطن پرستی بوده است و از این رو ۶ روز این جشن ادامه داشته است و در ممالک بسیاری آن گرامی داشته می شده است .

جشن سده: این جشن را به پیدایش کشف آتش توسط ایرانیان در جهان نسبت داده اند . فلسفه ای بسیار دور از زمان هوشنگ شاه پیشدادی در ۶۰۰۰ سال پیش دارد . هنوز بعد از این مدت بسیار دور آثاری از آن پادشاه در شهر مسجد سلیمان باقی است .

جشن سپندارمذگان: این جشن نیز علاوه بر تلاقی ماه و روز به جشن زن ایرانی مشهور است . زنان ایرانی در ۴۰۰۰ و اندی سال پیش یک روز را در سال در حکم پادشاه خانه بر تخت می نشستند و مردان باید از زحمات و تلاش دلسوزانه آنان قدردانی میکردند و مقام والای وی را ارج می نهادند . این جشن تا قبل از اسلام برقرار بود ولی در چند سال اخیر دوباره زنده شد و ایرانیان اصیل آنرا جشن می گیرند .