جنگ های صلیبی چه بود و چگونه آغاز شد؟

در نخستین سالهای پیدایش حکومت فئودالی در اروپای غربی، تغییرات مهم و جالبی در جنوب شرقی اروپا بوجود آمد. در ابتدای سال ۶۳۳ پس از میلاد، ملت عرب، شبه جزیره عربستان را پشت سر گذاشته و سرزمین های بسیاری را که جزو متصرفات امپراطوری روم شرقی و کنستانتی نوپل بود فتح کرده و رو به سوی اروپا نهادند. ناگهان فرمانروایان و روسای مذهبی مسیحی دریافتند که نهضت جدیدی بنام دین اسلام پا به عرصه وجود گذاشته است. فلسطین یکی از سرزمین هایی بود که جنگجویان عرب به زور شمشیر متصرف شدند. در حالیکه این کشور از نظر مسیحیان کشوری مقدس و محل تولد عیسی مسیح بوده است. به همین علت مسیحیان قادر به گذشتن از این توهین نبوده و به پیشنهاد یکی از شوالیه های مسیحی، کشورهای اروپایی تصمیم به فتح فلسطین گرفته و بنا به تقاضای او نام این جنگ ها را جنگ های صلیبی گذاشتند.

جنگ های صلیبی

شوالیه های اروپایی در نبرد با صلاح الدین ایوبی قافله را باختند

بسیاری از فرمانروایان و شوالیه ها به این ندا پاسخ مثبت دادند و بزودی پس از تجمع در سوریه به فلسطین حمله برده و قسمتی از این سرزمین را تصرف کردند، ولی پس از مدتی مسلمانان دوباره قسمت مفتوحه را تسخیر و مسیحیان اروپایی را طی حنگ ها و زد و خوردهای خونین از فلسطین بیرون کردند. این جنگ ها در زمان سلسله ایوبیان و سلطان صلاح الدین ایوبی شروع و به پایان رسید.

تصویر صلاح الدین ایوبی

تصویر صلاح الدین ایوبی

فواید جنگ های صلیبی برای اروپائیان

لشکرکشی اروپاییان اگرچه فتح و ظفری برای آنان بوجود نیاورد، ولی آنان با دیدن شهرهای بزرگ و آباد و پرجمعیت طول راه بویژه در مشرق، متوجه عقب افتادگی خود از قافله تمدن بشری گردیدند. اروپاییان با دیدن پارچه های ابریشمی و کتانی و مصنوعات مختلفی چون شکر و قند و میوجات ناشناخته که اصل آن از هند و چین سرچشمه می گرفت، پی به ابتدایی بودن و عقب افتادگی خود بردند. پخش این خبرها در مراجعت به اروپا، موجب بوجود آمدن فکر تجارت با شرق و خاورمیانه شد و کم کم شهرها بزرگ شده و تجارت موجب ترقی و پیشرفت مردم گردید.

روایت لوئیس پل تاد از جنگ های صلیبی در کتاب World ways (راه های جهان)